Corno-biòu
Vicia hybrida
Fabaceae Leguminosae
Autre noum : Cornabiòu.
Nom en français : Vesce hybride.
Descripcioun :Lou corno-biòu es uno vesso coumuno que trachis à la primo dins li champ e lis ermas. Li flour soun souleto e sènso pecou. Se destrìo de Vicia lutea que soun estendart èi pelous (fotò), coume li dòusso. Coumpara emé lou corso que ié sèmblo e qu'èi mai blanc.
Usanço :Ramenten qu'èi pas counseia de manja de grano de vesso, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Vicia
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Camin
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vicia hybrida L., 1753
Espigo-d'aigo(-primo)
Potamogeton pusillus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot de Palerme, Potamot fluet.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo s'atrobo dins li canau e li mueio mens o mai salado. Fai partido dóu group de poutamot qu'an de fueio longo e primo. Aquéu se recounèis bonodi si guèno d'estipulo que soun pas duberto en plen, e que reston de tèms contro la cambo (mounte i'a ges de ramo que parton) sènso s'escarta.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Mueio
- Canau
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton pusillus L., 1753